Αλλάζοντας το μέλλον…

Ο παίκτης στοιχήματος κάνει δύο πράγματα:

1. Προβλέπει συνέχεια. Ασταμάτητα. 
2. Κάνει το 1 χάλια.

Ξοδεύουμε ώρες για να μαντέψουμε πώς ένα στοιχείο (ένα στατιστικό, μια απουσία, μια μεταβολή απόδοσης, μια θεωρία συνωμοσίας κτλ) μπορεί να επηρεάσει την έκβαση ενός αγώνα (το μέλλον). Και πολύ συχνά κάνουμε λάθος.

Στη συνέχεια ξοδεύουμε περισσότερο από τον πολύτιμο χρόνο μας για να ελπίζουμε ότι έχουμε προβλέψει σωστά ή να ανησυχούμε ότι προβλέψαμε λάθος.

Προσπαθούμε να ελέγξουμε το μέλλον με προκαταλήψεις, άγχος και ό,τι άλλο θεωρούμε ότι ίσως το επηρεάζει.

Όταν όμως το μέλλον δε «συνεργάζεται», σπαταλάμε ακόμα περισσότερο χρόνο για μια απέλπιδα προσπάθεια να το αλλάξουμε, έστω λίγο, ώστε να είναι πιο κοντά σε αυτό που ελπίζαμε πως θα συμβεί («για ένα ματς πάλι!», πόσες φορές το έχεις ακούσει;).

Τί θα έλεγες αν, έστω για λίγο, άφηνες το μέλλον να αποφασίσει… μόνο του (λες και σε ρώτησε τις άλλες φορές);

Γιατί ακόμα και αν δεν το κάνεις, το μέλλον μόνο του θα αποφασίσει.

Αυτό που εξαρτάται από εμάς είναι να κάνουμε το καλύτερο δυνατό. Να κάνουμε την καλύτερη προετοιμασία για το… πριν. Να εξυπηρετούμε την κοινότητα όσων μας ακολουθούν. Να κάνουμε το καθήκον μας. Και το μέλλον θα αποφασίσει. Μόνο του.

Στο στοίχημα, σε όλα.

Γ. Σωτηρίου

ΥΓ. Ούτε το μέλλον προσπαθώ να αλλάξω, ούτε τον κόσμο. Σκέφτηκα όμως, κάθε Δευτέρα (μια μέρα απολογισμού ίσως), με αναφορά στο στοίχημα να δημοσιεύω τις σκέψεις μου για κάτι πολύ μεγαλύτερο από το… στοίχημα.