Ο υπερβολικά δίκαιος Ιβάν

Είναι δυνατόν ένα από τα θετικότερα στοιχεία σου να αποτελέσει μειονέκτημα;

Αναφέρομαι στον υπερβολικά δίκαιο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, που στη Μασσαλία παρέταξε τον Παναθηναϊκό με την ομάδα που κέρδισε τη Μαρσέιγ στην Αθήνα.

Σε ένα παιχνίδι, που αν το δεις καθαρά προπονητικά χρειαζόταν εξ αρχής ο Ιωαννίδης λόγω της ικανότητάς του να κατεβάζει μακρινές πάσες ή «διωξίματα» της άμυνας, να κρατάει την μπάλα και να κερδίζει φάουλ, ο Ιβάν επέλεξε τον σκόρερ τριών τερμάτων των προηγούμενων προκριματικών αγώνων.

Απόλυτη δικαιοσύνη, που πάντα στους παίκτες έχει θετικό αντίκτυπο και διατηρεί εξαιρετικό κλίμα στα αποδυτήρια.

Κι όμως, παραλίγο να στοιχίσει στους Πράσινους. Ευτυχώς, ο Ιβάν είναι ένας άνθρωπος που προσαρμόζεται γρήγορα -κι από όσο μαθαίνω ακούει τους συνεργάτες του- ώστε το δεύτερο ημίχρονο με τη Μαρσέιγ να κάνει τις αλλαγές και να παίξει με τη λογική (όχι απαραίτητα με τις μονάδες, πλην του Ιωαννίδη) όπως ίσως έπρεπε να έχει ξεκινήσει το ματς.

Ως αποτέλεσμα, με το πολύ καλό κοουτσάρισμα που έγινε, και φυσικά σε συνδυασμό με την τύχη σε καίρια σημεία, ήρθε η μεγάλη πρόκριση.

Επίσης θετικό είναι πως στην πρόκριση συνέβαλαν 16-17 παίκτες και με την Μπράγκα δεν υπάρχει βάση παρά μόνο η προσαρμογή στα σχέδια του αντιπάλου, τουλάχιστον για τον εκτός έδρας αγώνα.

Φιλικά,

Γιώργος Σωτηρίου

Διάβασε προηγούμενα G-Shots